مدل سازی زیستگاه یوزپلنگ ایرانی با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی (مطالعه موردی پناهگاه حیات وحش دره انجیر)

تعیین مطلوبیت زیستگاه یکی از ارکان مدیریت و حفاظت گونه های حیات وحش محسوب می گردد، زیستگاه های مطلوب تاثیر به سزایی بر بقاء و تولید مثل گونه ها خواهد داشت و در امر مدیریت و حفاظت حیات وحش مورد توجه قرار می گیرند. در این پژوهش به منظور مطالعه زیستگاه یوزپلنگ ایرانی و تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاه این گونه در پناهگاه حیات وحش دره انجیر جهت حفاظت مؤثرتر از این گونه در آستانه انقراض، داده های حضور گونه که طی چهار فصل در سال های 1390-1388 از این منطقه جمع آوری گردید با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی در نرم افزار biomapper مورد بررسی قرار گرفت. پس از آماده سازی نقشه ها توسط نرم افزار idrisi و biomapper ، متغیرهای زیستگاهی شامل ارتفاع، شیب، جهت، تیپ پوشش گیاهی، فاصله از منابع آب و فاصله از پاسگاه های محیط بانی وارد نرم افزار بایومپر شد. جدول امتیاز حاصل از تحلیل عاملی نشان می دهد که یوزپلنگ ایرانی به مناطق کوهستانی که دارای عوارض توپوگرافی مناسب برای مخفی شدن به منظور شکار طعمه است و جهت های شمالی که دارای رطوبت نسبی بیشتر و پوشش گیاهی غنی تر و طعمه بیشتر است تمایل بیشتری نشان می دهد. تجزیه و تحلیل مدل مطلوبیت زیستگاه یوزپلنگ ایرانی در پناهگاه حیات وحش دره انجیر نشان می دهد که یوزپلنگ ایرانی در این زیستگاه دارای پهنای آشیان بوم شناختی متوسط می باشد و به زیستگاه های حاشیه ای تمایل بیشتری نشان می دهد.